شرایط استفاده از نرخ صفر مالیاتی

براساس مفاد تبصره 1 ماده 147 مکرر قانون مالیاتهای مستقیم شرایط استفاده از نرخ صفر مالیاتی در خصوص مواد مفاد مواد 133 ، 134 و 139 قانون مالیاتهای مستقیم « به استثنای بندهای (الف)، (ب) و (ز) آن»، مفاد مواد 142 و 143 قانون مالیتهای مستقیم و تبصره 1 ذیل ماده 143 مکرر درخصوص احزاز شرایط زیر قابل اعمال می باشد :

با توجه به صراحت تبصره 1 ماده 146 مکرر اصلاحی مصوب 31/4/1394 قانون مالیت های مستقیم ، به استثنای اشخاص مصرح در تبصره مورد نظر ( مشمولان مواد 144 و 145 ، بندهای (الف) ، (ب) ، (ز) و (ح) ماده 139 و اشخاص حقیقی موضوع ماده 81 قانون مورد نظر ) شرط لازم جهت برخورداری از نرخ صفر و هرگونه معافیت یا مشوق مالیاتی مندرج در قانون مالیتهای مستقیم و سایر قوانین برای کلیه اشخاص حقیقی و حقوقی ارائه اظهارنامه مالیاتی ، دفاتر و یا اسناد و مدارک موضوع ماده 95 قانون مذکور در موعد مقرر می باشد .

باتوجه به مراتب فوق و نیز عطف به اصل 51 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ،از ابتدای سال 1395 و به بعد ( به استناد ماده 281 قانون مذکور ) استفاده از هرگونه معافیت ، شرایط استفاده از نرخ صفر مالیاتی و سایر مشوق های مالیاتی توسط کلیه اشخاص ( به استثنای اشخاص مصرح در تبصره 1 ماده یاد شده ) صرفاً با رعایت مفاد تبصره فوق الذکر امکان پذیر می باشد .

متن ماده 147 مکرر قانون مالیاتهای مستقیم به همراه تبصره های مربوطه :

ماده146 مکررـ معافیت‌های مذکور در مواد (133)، (134)، (139) « به استثنای بندهای (الف)، (ب) و (ز) آن»، (142)، (143) و تبصره (1) ذیل ماده (143 مکرر) به‌عنوان مالیات به نرخ صفر منظور می‌شود.

تبصره1ـ ارائه اظهارنامه مالیاتی، دفاتر و یا اسناد و مدارک موضوع ماده (95) این قانون در موعد مقرر به ترتیبی که سازمان امور مالیاتی کشور اعلام می‌نماید به‌جز مورد بند (ح) ماده (139) این قانون که مطابق ماده (85) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (2) مصوب 4/12/1393 عمل می‌شود شرط برخورداری از نرخ صفر و هرگونه معافیت یا مشوق مالیاتی مندرج در این قانون و سایر قوانین می‌باشد و در صورت عدم ارائه اظهارنامه، دفاتر و یا اسناد و مدارک مذکور، مودی مطابق احکام و ضوابط این قانون مشمول مالیات، جریمه و مجازات مقرر در این قانون می‌شود.

حکم این تبصره در خصوص مشمولان مواد ( 144) و (145) و بندهای(الف)، (ب) و (ز) ماده (139) این قانون جاری نمی‌باشد. اجرای حکم این تبصره درخصوص اشخاص حقیقی مشمول ماده (81) این قانون به‌صورت تدریجی و متناسب با ایجاد ظرفیت‌های اجرائی، اداری و حسب اعلام سازمان امور مالیاتی کشور خواهد بود.

تبصره2ـ معادل اعتبار مالیاتی محاسبه شده به نرخ صفر موضوع این ماده از محل اعتبار جمعی- خرجی که همه‌ساله در بودجه سنواتی پیش‌بینی می‌شود به حساب اشخاص مذکور منظور می‌شود. اعتبارات موضوع این تبصره تخصیص‌یافته تلقی می‌شود و در صورتی که اعتبارات مورد نیاز در یک سال مالی بیشتر از مبلغ مصوب در قانون بودجه کل کشور همان سال باشد مبلغ اعتبار جمعی- خرجی یادشده و متقابلا منابع مربوط، با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی، تصویب هیأت وزیران و تصویب مجلس شورای اسلامی قابل افزایش است.