نقطه سر به سر: تحلیل، محاسبه و کاربرد استراتژیک در حسابداری مدیریت
بخش اول: مبانی و اهمیت
نقطه سر به سر: فراتر از یک مفهوم حسابداری
نقطه سر به سر یک مفهوم بنیادین در حسابداری، اقتصاد و کسب‌وکار است. این نقطه به سطحی از فعالیت اشاره دارد که درآمد کل با هزینه‌های کل برابر می‌شود. در این سطح، تعادل مالی کامل برقرار است و شرکت نه سودی کسب می‌کند و نه زیانی متحمل می‌شود. به همین دلیل، نقطه سر به سر اغلب به عنوان “نقطه سود یا زیان صفر” شناخته می‌شود. این مفهوم صرفاً یک هدف عملیاتی نیست. بلکه یک نقطه شروع اطلاعاتی و ابزاری قدرتمند برای تصمیم‌گیری‌های استراتژیک محسوب می‌شود. درک نقطه سر به سر، مرز میان زیان‌دهی و سودآوری را مشخص می‌کند. هر فعالیتی کمتر از این نقطه به معنای زیان و فراتر از آن به معنای کسب سود است. بنابراین، ارزش واقعی آن در تعریف آستانه بقا و موفقیت یک کسب‌وکار نهفته است و آن را به یک مفهوم اساسی برای هرگونه بحث مالی استراتژیک تبدیل می‌کند.
چرا تحلیل نقطه سر به سر برای مدیران حیاتی است؟
تحلیل نقطه سر به سر برای کسب‌وکارهای نوپا و شرکت‌های باسابقه به یک اندازه حیاتی است. این تحلیل به کارآفرینان کمک می‌کند تا نیازهای مالی اولیه خود را تعیین کنند. همچنین به مدیران امکان می‌دهد تا تصمیمات استراتژیک آگاهانه‌ای اتخاذ کنند. از کاربردهای اصلی آن می‌توان به تعیین اهداف فروش واقع‌بینانه، بهینه‌سازی استراتژی‌های قیمت‌گذاری و مدیریت هزینه‌ها اشاره کرد. تحلیل نقطه سر به سر ریسک‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری‌های جدید یا توسعه کسب‌وکار را ارزیابی می‌کند. این ابزار با ارائه یک چارچوب عینی و کمی، به حذف سوگیری‌های احساسی از تصمیمات کمک می‌کند. علاوه بر این، یک تحلیل دقیق از نقطه سر به سر، قابلیت بقای مدل کسب‌وکار را به سرمایه‌گذاران و مؤسسات مالی نشان می‌دهد. این امر می‌تواند به تأمین مالی و جلب اعتماد سهامداران کمک شایانی کند. در واقع، این تحلیل یک جزء کلیدی در هر طرح کسب‌وکار (Business Plan) موفق است.
بخش دوم: اجزای اصلی و فرمول‌های محاسبه
سنگ بنای تحلیل: شناخت هزینه‌های ثابت
هزینه‌های ثابت، مخارجی هستند که بدون توجه به حجم تولید یا فروش، ثابت باقی می‌مانند. این هزینه‌ها متناسب با سطح فعالیت تغییر نمی‌کنند. نمونه‌های بارز هزینه‌های ثابت شامل اجاره بها، حقوق کارکنان اداری، حق بیمه، مالیات بر دارایی و استهلاک تجهیزات است. هر کسب‌وکاری باید در هر دوره مالی، ابتدا این هزینه‌ها را پوشش دهد تا بتواند به سودآوری برسد. سطح هزینه‌های ثابت به طور مستقیم ریسک عملیاتی یک شرکت را تعیین می‌کند. هزینه‌های ثابت بالاتر به معنای نقطه سر به سر بالاتر است. این موضوع کسب‌وکار را در برابر نوسانات فروش آسیب‌پذیرتر می‌کند. اما پس از عبور از نقطه سر به سر، سودآوری با سرعت بیشتری افزایش می‌یابد. بنابراین، درک هزینه‌های ثابت فقط فهرست کردن مخارج نیست؛ بلکه شناخت ساختار بنیادین ریسک و بازده مدل کسب‌وکار است.
هزینه‌های متغیر: هزینه‌هایی که با تولید تغییر می‌کنند
هزینه‌های متغیر، مخارجی هستند که مستقیماً و متناسب با سطح تولید یا فعالیت تغییر می‌کنند. با افزایش تولید، هزینه‌های متغیر نیز افزایش می‌یابد. این هزینه‌ها شامل مواردی مانند مواد اولیه، دستمزد مستقیم کارگران ساعتی، کمیسیون فروش، هزینه‌های بسته‌بندی و حمل‌ونقل می‌شود. مدیریت مؤثر و کاهش هزینه‌های متغیر به ازای هر واحد، مستقیم‌ترین راه برای افزایش حاشیه فروش است. این کار باعث کاهش نقطه سر به سر می‌شود، بدون آنکه نیازی به تغییر قیمت باشد. زیرا قیمت‌گذاری اغلب توسط شرایط بازار محدود می‌شود. از آنجا که هزینه‌های متغیر مستقیماً به هر واحد تولیدی وابسته است، هرگونه کاهش در آن، حاشیه فروش هر واحد را افزایش می‌دهد. این افزایش در حاشیه فروش، به طور مستقیم منجر به کاهش نقطه سر به سر می‌شود و آستانه سودآوری شرکت را بهبود می‌بخشد.
حاشیه فروش (Contribution Margin): موتور سودآوری کسب‌وکار
حاشیه فروش، درآمد باقی‌مانده پس از کسر هزینه‌های متغیر است که برای پوشش هزینه‌های ثابت به کار می‌رود. این مفهوم به صورت کل یا به ازای هر واحد قابل محاسبه است. حاشیه فروش کل از تفاضل درآمد فروش کل و هزینه‌های متغیر کل به دست می‌آید. حاشیه فروش هر واحد نیز برابر با قیمت فروش هر واحد منهای هزینه متغیر هر واحد است. هر واحد فروخته شده، این مبلغ را برای پرداخت هزینه‌های ثابت و سپس ایجاد سود “مشارکت” می‌دهد. حاشیه فروش یک معیار قدرتمندتر برای تصمیم‌گیری‌های کوتاه‌مدت نسبت به سود ناخالص است. زیرا هزینه‌هایی را که مستقیماً به یک تصمیم تولید یا فروش خاص مرتبط هستند، جدا می‌کند. حاشیه فروش پایین یا منفی نشان می‌دهد که یک محصول ممکن است سودآور نباشد و ادامه تولید آن با قیمت فعلی منطقی نیست.
فرمول محاسبه نقطه سر به سر بر اساس تعداد (واحد)
فرمول محاسبه نقطه سر به سر بر اساس تعداد واحد، یک ابزار عملیاتی کلیدی است. این فرمول اهداف مالی انتزاعی را به یک هدف عملیاتی ملموس و قابل اجرا تبدیل می‌کند. برای محاسبه، کافی است کل هزینه‌های ثابت را بر حاشیه فروش هر واحد تقسیم کنیم. حاشیه فروش هر واحد نیز از تفاضل قیمت فروش و هزینه متغیر هر واحد به دست می‌آید.
فرمول به شرح زیر است:
برای مثال، یک شیرینی‌پزی را در نظر بگیرید که ماهانه $50,000 هزینه ثابت دارد. هر کیک به قیمت $50 فروخته می‌شود و هزینه متغیر تولید آن $10 است. در این حالت، حاشیه فروش هر کیک $40 ($50 – $10) است. نقطه سر به سر این شیرینی‌پزی برابر با 1,250 کیک خواهد بود ($50,000 / $40). این یعنی شرکت باید 1,250 کیک بفروشد تا تمام هزینه‌های خود را پوشش دهد.
نسبت حاشیه فروش: کلیدی برای تحلیل‌های پیشرفته
نسبت حاشیه فروش (Contribution Margin Ratio)، حاشیه فروش را به صورت درصدی از درآمد فروش بیان می‌کند. فرمول محاسبه آن به صورت (حاشیه فروش تقسیم بر درآمد فروش) ضربدر ۱۰۰ است. این نسبت نشان می‌دهد که چه بخشی از هر ریال فروش برای پوشش هزینه‌های ثابت و ایجاد سود در دسترس است. به عنوان مثال، نسبت 40 درصد به این معناست که از هر $1 فروش، $0.40 حاشیه فروش ایجاد می‌شود. این نسبت به ویژه برای شرکت‌های چند محصولی و برنامه‌ریزی‌های استراتژیک سطح بالا بسیار قدرتمند است. زیرا امکان تحلیل بر اساس درآمد کل فروش را فراهم می‌کند و پیچیدگی ردیابی فروش تک تک واحدها را از بین می‌برد. این معیار به مدیران اجازه می‌دهد تا به سرعت نقطه سر به سر درآمدی کل شرکت را تخمین بزنند.
فرمول محاسبه نقطه سر به سر بر اساس ارزش فروش (ریالی)
برای کسب‌وکارهایی که تعریف یک “واحد” مشخص برای آن‌ها دشوار است، محاسبه نقطه سر به سر بر اساس ارزش فروش کاربرد دارد. این روش برای شرکت‌های خدماتی یا فروشگاه‌های خرده‌فروشی با محصولات متنوع بسیار مناسب است. فرمول آن تقسیم کل هزینه‌های ثابت بر نسبت حاشیه فروش است. این فرمول تمرکز را از “چند عدد باید بفروشیم؟” به “چه میزان درآمد باید ایجاد کنیم؟” تغییر می‌دهد که برای این مدل‌های کسب‌وکار طبیعی‌تر و کاربردی‌تر است.
فرمول به این صورت است:
به عنوان مثال، شرکتی را با هزینه‌های ثابت 100,000 و نسبت حاشیه فروش 40 درصد در نظر بگیرید. نقطه سر به سر درآمدی این شرکت 250,000 خواهد بود ($100,000 / 0.40). این بدان معناست که شرکت باید به این سطح از فروش دست یابد تا هزینه‌های خود را پوشش دهد.
خلاصه فرمول‌های کلیدی تحلیل نقطه سر به سر
| مفهوم (Concept) | فرمول (Formula) |
| حاشیه فروش هر واحد | قیمت فروش هر واحد – هزینه متغیر هر واحد |
| نسبت حاشیه فروش | (حاشیه فروش / درآمد فروش) × 100 |
| نقطه سر به سر (تعداد) | کل هزینه‌های ثابت / حاشیه فروش هر واحد |
| نقطه سر به سر (ارزش فروش) | کل هزینه‌های ثابت / نسبت حاشیه فروش |
| فروش لازم برای سود هدف (تعداد) | (کل هزینه‌های ثابت + سود هدف) / حاشیه فروش هر واحد |
| حاشیه اطمینان (تعداد) | فروش پیش‌بینی شده (تعداد) – نقطه سر به سر (تعداد) |
بخش سوم: تحلیل‌های پیشرفته و کاربردهای استراتژیک
تحلیل سود هدف: فراتر از سر به سر شدن
کسب‌وکارها به ندرت برای رسیدن به سود صفر تلاش می‌کنند. تحلیل سود هدف، فرمول نقطه سر به سر را برای یافتن حجم فروش مورد نیاز جهت دستیابی به یک سود مشخص، اصلاح می‌کند. در این تحلیل، سود مورد نظر به عنوان یک هزینه ثابت اضافی در محاسبات در نظر گرفته می‌شود. این رویکرد، گفتمان را از “چگونه زنده بمانیم؟” به “چگونه رشد کنیم؟” تغییر می‌دهد. این تحلیل اهداف عملیاتی را مستقیماً با اهداف مالی سهامداران و مدیریت همسو می‌کند و ابزاری فعال برای تعیین اهداف استراتژیک است.
فرمول محاسبه فروش لازم برای رسیدن به سود هدف به شرح زیر است:
با این فرمول، “پوشش هزینه‌ها” به معنای “پوشش هزینه‌های عملیاتی و تأمین بازده مورد انتظار” بازتعریف می‌شود.
مثال کاربردی: محاسبه فروش لازم برای دستیابی به سود معین
فرض کنید شرکتی می‌خواهد به سود 180,000 دست یابد. هزینه‌های ثابت این شرکت 15,000 و حاشیه فروش هر واحد آن 90 است. تعداد واحدهای مورد نیاز برای فروش با استفاده از فرمول سود هدف محاسبه می‌شود.
این محاسبه می‌تواند به صورت معکوس نیز برای ارزیابی امکان‌پذیری اهداف سود استفاده شود. اگر تعداد واحدهای مورد نیاز برای فروش، فراتر از ظرفیت تولید یا پتانسیل بازار باشد، نشان‌دهنده غیرواقعی بودن هدف سود است. در چنین شرایطی، این تحلیل به عنوان یک ابزار تشخیصی برای همسویی استراتژیک عمل می‌کند. این وضعیت، مدیریت را وادار به بازنگری در استراتژی‌ها می‌کند: آیا باید هدف سود را کاهش دهیم، قیمت را افزایش دهیم یا راهی برای کاهش هزینه‌ها پیدا کنیم؟.
حاشیه اطمینان (Margin of Safety): سنجش ریسک کسب‌وکار
حاشیه اطمینان تفاوت بین فروش واقعی یا پیش‌بینی‌شده و فروش در نقطه سر به سر است. این معیار نشان می‌دهد که فروش تا چه میزان می‌تواند کاهش یابد، قبل از اینکه شرکت شروع به زیان‌دهی کند. حاشیه اطمینان یک شاخص کلیدی برای سنجش ریسک است. حاشیه اطمینان بزرگتر، نشان‌دهنده کسب‌وکاری ایمن‌تر و انعطاف‌پذیرتر است. این مفهوم یک شاخص ریسک آینده‌نگر است، در حالی که بسیاری از معیارهای حسابداری سنتی گذشته‌نگر هستند. حاشیه اطمینان “حاشیه امن” یا “ضربه‌گیر” کسب‌وکار را در برابر رویدادهای منفی پیش‌بینی‌نشده مانند کاهش تقاضا یا رکود اقتصادی، کمی‌سازی می‌کند. این ارزیابی ریسک فعال، برای برنامه‌ریزی بسیار ارزشمند است.
نحوه محاسبه حاشیه اطمینان به تعداد، ارزش و درصد
حاشیه اطمینان را می‌توان به سه روش محاسبه کرد: بر اساس تعداد واحد، ارزش فروش (ریالی) و درصد. بیان آن به صورت درصد، امکان مقایسه استاندارد بین دوره‌های زمانی مختلف، محصولات متفاوت یا حتی شرکت‌های گوناگون را بدون توجه به اندازه مطلق آن‌ها فراهم می‌آورد.
فرمول‌ها به شرح زیر هستند:
- حاشیه اطمینان (تعداد): فروش پیش‌بینی شده (تعداد) – فروش در نقطه سر به سر (تعداد).
- حاشیه اطمینان (ارزش فروش): درآمد فروش پیش‌بینی شده – درآمد فروش در نقطه سر به سر.
- درصد حاشیه اطمینان: (حاشیه اطمینان / فروش پیش‌بینی شده) × 100
برای مثال، اگر درآمد پیش‌بینی شده 9.6 میلیون دلار و درآمد در نقطه سر به سر 4 میلیون دلار باشد، حاشیه اطمینان 5.6 میلیون دلار است. درصد حاشیه اطمینان 58.3 درصد خواهد بود ($5.6M / 9.6M×100).
کاربردهای استراتژیک: قیمت‌گذاری هوشمندانه محصولات
تحلیل نقطه سر به سر یک ابزار قدرتمند برای تصمیم‌گیری‌های مربوط به قیمت‌گذاری است. با درک کامل ساختار هزینه‌ها و نقطه سر به سر، شرکت‌ها می‌توانند قیمت‌هایی را برای محصولات خود تعیین کنند که نه تنها هزینه‌های ثابت و متغیر را پوشش دهد، بلکه حاشیه سود معقولی را نیز فراهم کند. این تحلیل به کسب‌وکارها اجازه می‌دهد تا تأثیر سطوح مختلف قیمت‌گذاری را بر تعداد واحدهایی که باید برای پوشش هزینه‌ها فروخته شوند، تخمین بزنند. این ارزیابی به شرکت‌ها کمک می‌کند تا هنگام ایجاد تعادل بین قیمت‌گذاری رقابتی و الزامات سودآوری، تصمیمات آگاهانه‌ای بگیرند و به اهداف درآمدی خود دست یابند.
کاربردهای استراتژیک: ارزیابی ورود به بازارهای جدید
تحلیل نقطه سر به سر برای ارزیابی ریسک و پتانسیل سرمایه‌گذاری‌های جدید، مانند عرضه یک محصول نوآورانه یا ورود به یک بازار جدید، ضروری است. کارآفرینان از این تحلیل برای تعیین الزامات اولیه تأمین مالی و تخمین مدت زمانی که طول می‌کشد تا تمام هزینه‌ها پوشش داده شوند، استفاده می‌کنند. برای کسب‌وکارهای باسابقه، این تحلیل به ارزیابی ریسک‌های فعالیت‌های مختلف، مانند انتقال ایده‌های نوآورانه به مرحله تولید یا افزودن و حذف محصولات از سبد پیشنهادی، کمک می‌کند. این تحلیل با نشان دادن تأثیر تغییرات در هزینه‌ها و محورهای استراتژیک بر سودآوری، به کسب‌وکارها امکان می‌دهد تا ریسک‌ها را ارزیابی کرده و تصمیمات مبتنی بر داده برای سرمایه‌گذاری و توسعه اتخاذ کنند.
بخش چهارم: چارچوب تحلیلی و ملاحظات عملی
نقطه سر به سر در چارچوب تحلیل هزینه-حجم-سود (CVP)
تحلیل نقطه سر به سر، جزء اصلی یک چارچوب گسترده‌تر به نام تحلیل هزینه-حجم-سود (CVP) است. تحلیل CVP به بررسی روابط بین تغییرات در سطح فعالیت (حجم)، هزینه‌ها، درآمد فروش و سود می‌پردازد. این تحلیل برای مشاهده تعداد واحدهای مورد نیاز برای رسیدن به نقطه سر به سر یا دستیابی به یک حاشیه سود معین استفاده می‌شود. در واقع، نقطه سر به سر نقطه شروع ایستا است، در حالی که تحلیل CVP یک مدل پویا محسوب می‌شود. تحلیل CVP عناصر بنیادین محاسبه نقطه سر به سر را به کار می‌گیرد تا تأثیر مالی طیف وسیعی از تصمیمات تجاری بالقوه را مدل‌سازی کند. بنابراین، نقطه سر به سر یک کاربرد خاص از مدل CVP است و درک CVP، آن را به ابزاری در یک جعبه ابزار تحلیلی بزرگتر برای تصمیم‌گیری تبدیل می‌کند.
مفروضات کلیدی تحلیل نقطه سر به سر
تحلیل CVP و نقطه سر به سر بر چندین فرض کلیدی استوار است که درک آن‌ها برای استفاده صحیح از این مدل ضروری است.
- اول، هزینه‌ها باید به طور دقیق به دو دسته ثابت و متغیر طبقه‌بندی شوند.
- دوم، فرض می‌شود که قیمت فروش هر واحد، هزینه متغیر هر واحد و کل هزینه‌های ثابت در یک “دامنه مرتبط” فعالیت، ثابت هستند.
- سوم، رابطه بین درآمد، هزینه‌ها و حجم، خطی در نظر گرفته می‌شود.
- چهارم، این تحلیل برای یک محصول واحد اعمال می‌شود یا در صورت وجود چند محصول، ترکیب فروش آن‌ها ثابت باقی می‌ماند.
و در نهایت، فرض بر این است که تمام واحدهای تولید شده فروخته می‌شوند و تغییری در سطح موجودی کالا وجود ندارد. این مفروضات، یک نسخه ساده‌شده از دنیای واقعی کسب‌وکار ایجاد می‌کنند و شناخت آن‌ها برای درک محدودیت‌های مدل حیاتی است.
محدودیت‌های عملی: چه زمانی تحلیل نقطه سر به سر کافی نیست؟
محدودیت‌های تحلیل نقطه سر به سر مستقیماً از مفروضات آن ناشی می‌شود، زیرا این مفروضات اغلب در دنیای واقعی صادق نیستند. در عمل، ترکیب فروش محصولات می‌تواند تغییر کند و بر حاشیه فروش کلی تأثیر بگذارد. صرفه‌جویی‌های ناشی از مقیاس (Economies of scale) می‌تواند هزینه‌های متغیر را تغییر دهد. همچنین، ممکن است برای افزایش حجم فروش، نیاز به کاهش قیمت باشد. این مدل بیشتر برای تحلیل‌های کوتاه‌مدت مناسب است، زیرا متغیرها در بلندمدت احتمال تغییر بیشتری دارند. علاوه بر این، عواملی مانند ارزش زمانی پول یا تأثیر یک محصول بر گلوگاه‌های تولید در این تحلیل در نظر گرفته نمی‌شوند. ماهیت ایستا بودن این تحلیل در یک دنیای پویا، اصلی‌ترین محدودیت آن است و ارزش آن با افزایش افق زمانی و پیچیدگی عملیاتی کاهش می‌یابد.
بخش پنجم: تحلیل حساسیت و نتیجه‌گیری
تحلیل حساسیت: بررسی سناریوهای “چه می‌شود اگر؟”
تحلیل حساسیت یک تکنیک قدرتمند است که برای بررسی تأثیر تغییرات در متغیرهای کلیدی (مانند قیمت فروش، هزینه‌ها و حجم) بر نقطه سر به سر و سودآوری استفاده می‌شود. این تحلیل شامل ایجاد چندین سناریوی “چه می‌شود اگر؟” برای درک نتایج و ریسک‌های بالقوه است. این رویکرد، نقطه سر به سر را از یک عدد ثابت و ایستا به یک محدوده پویا از احتمالات تبدیل می‌کند. این امر به مدیران درک بسیار غنی‌تری از مشخصات ریسک کسب‌وکار و عوامل کلیدی سودآوری آن می‌دهد. تحلیل حساسیت یک جزء حیاتی در مدل‌سازی مالی است و می‌تواند با ابزارهایی مانند Goal Seek در نرم‌افزار اکسل انجام شود. این تحلیل به مدیریت اجازه می‌دهد تا توجه و تلاش‌های کنترلی خود را بر روی مهم‌ترین اهرم‌های کسب‌وکار متمرکز کند.
تأثیر تغییر متغیرها بر نقطه سر به سر
تغییر در هر یک از متغیرهای کلیدی، نقطه سر به سر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. افزایش قیمت فروش، حاشیه فروش هر واحد را بالا می‌برد و در نتیجه نقطه سر به سر را کاهش می‌دهد. برعکس، افزایش هزینه‌های متغیر باعث کاهش حاشیه فروش و افزایش نقطه سر به سر می‌شود. افزایش هزینه‌های ثابت نیز مستقیماً نقطه سر به سر را افزایش می‌دهد، زیرا برای پوشش هزینه‌های بالاتر، به فروش واحدهای بیشتری نیاز است. رابطه بین این متغیرها و نقطه سر به سر همیشه متقارن نیست. برای مثال، تصمیم برای افزایش هزینه‌های ثابت (مانند خرید یک دستگاه جدید و کارآمدتر) ممکن است همزمان هزینه‌های متغیر را کاهش دهد. این امر یک موازنه پیچیده ایجاد می‌کند که تحلیل حساسیت برای ارزیابی آن طراحی شده است.
نتیجه‌گیری: نقطه سر به سر به عنوان یک ابزار راهبردی پویا
نقطه سر به سر یک معیار بنیادین برای هر کسب‌وکاری، از استارتاپ‌ها تا شرکت‌های بزرگ، است. این تحلیل برای تعیین حداقل حجم فروش لازم برای پوشش هزینه‌ها ضروری است و فراتر از آن، تمام فروش به سود تبدیل می‌شود. این ابزار یک عنصر حیاتی در پیش‌بینی‌های مالی، بودجه‌بندی، قیمت‌گذاری و ارزیابی ریسک است. قدرت واقعی تحلیل نقطه سر به سر در کاربرد آن به عنوان یک مدل پویا و انعطاف‌پذیر برای تفکر استراتژیک نهفته است. هنگامی که این تحلیل با اهداف سود، حاشیه اطمینان و تحلیل حساسیت ترکیب می‌شود، به یک جعبه ابزار جامع برای هدایت کسب‌وکار در شرایط عدم قطعیت و پیشبرد رشد سودآور تبدیل می‌گردد. این رویکرد تحلیلی، مدیران را قادر می‌سازد تا در یک محیط تجاری پیچیده و در حال تغییر، تصمیمات آگاهانه و مبتنی بر داده اتخاذ کنند.
منابع
- Investopedia – CVP Analysis
- (https://www.investopedia.com/terms/b/breakeven-price.asp)
- ACCA Global
- aCOWtancy
- CPA Ireland
- CIMA (via aCOWtancy)
- Corporate Finance Institute
- Lumen Learning
- (https://www.wallstreetprep.com/knowledge/break-even-point/)
- Investopedia – Contribution Margin
————————————————————————————-
برای دریافت مشاوره و نیز آگاهی کامل از شرایط ارائه خدمات حسابداری با ما در تماس باشید :
تلفن ۱ : ۰۲۱۸۸۱۹۱۴۸۲
تلفن ۲ : ۰۲۱۸۸۱۹۱۴۸۳
فکس : ۸۸۲۰۵۷۶۶ ۲۱ ۹۸++
Loading...