ماده 202 قانون مالیاتهای مستقیم

ماده 202 قانون مالیاتهای مستقیم – وزارت امور اقتصادی و دارایی یا سازمان امور مالیاتی کشور می‌تواند از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آنها از «برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد (20%) سرمایه ثبت‌ شده و یا مبلغ پنج میلیارد(5,000,000,000) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده‌ درصد(10%) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد (2,000,000,000) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یکصد میلیون (100,000,000) ریال» بیشتر‌است از کشور جلوگیری نماید .

حکم این ماده در مورد اشخاص عازم سفر واجب با درخواست و تأیید مراجع ذی‌ ربط اعزام‌ کننده مبنی بر میسور نبودن پرداخت بدهی مالیاتی مربوط، با اخذ تضمین لازم جاری نمی‌باشد.

حکم این ماده در مورد مدیر یا مدیران مسئول اشخاص حقوقی خصوصی بابت بدهی قطعی مالیاتی شخص حقوقی اعم از ‌مالیات بر درآمد شخص حقوقی یا مالیات‌ هایی که به موجب این قانون شخص حقوقی مکلف به کسر و ایصال آن می ‌باشد و مربوط به دوران ‌مدیریت آنان بوده نیز جاری است. مراجع ذیربط با اعلام وزارت یا سازمان ‌مزبور مکلف به اجرای این ماده می ‌باشند.

تبصره ماده 202 قانون مالیاتهای مستقیم

در صورتی‌که مودیان مالیاتی به قصد فرار از پرداخت مالیات اقدام به نقل و انتقال اموال خود به همسر و یا فرزندان نمایند سازمان امور مالیاتی کشور می ‌تواند نسبت به ابطال اسناد مذکور از طریق مراجع قضایی اقدام نماید.

برگشت به صفحه قانون مالیاتهای مستقیم

————————————————————————————————————